روش مغناطیس سنجی هوایی ، یکی از روشهای مورد استفاده در علم ژئوفیزیک می باشد که برای شناسایی وآگاهی بیشتر از ساختارهای زمین شناسی ، تغییرات لیتولوژیکی در اعماق که فاقد بیرون زدگی در سطح میباشند و همچنین برای ارتباط آنها و نهایتا برای اکتشاف بعضی از انواع کانیها مورد استفاده قرار می گیرد . در این روش ، گسلها که محلهایی مناسب برای کانی زایی بوده و همچنین در مطالعات زلزله خیزی مناطق مختلف باید دقیقا شناخته شوند ، را می توان شناسایی کرد . به کمک داده های مغناطیس سنجی هوایی می توان موقعیت و چگونگی گسترش توده های نفوذی مدفون را بهتر و دقیق تر مشخص نمود . در مراحل اولیه اکتشاف نقشه از این روش می توان ( با توجه به هزینه پایین و سرعت بالا ) برای شناسایی طاقدیس ها و دیگر ساختارهای زمین شناسی که امکان وجود نفت در آنها
می باشد و نیز تعیین میزان گسترش حوزه های رسوبی ، استفاده نمود . مراحل کار در این روش را می توان به صورت زیر عنوان نمود :
الف – اندازه گیری مغناطیسی برروی منطقه مورد نظر با استفاده از هواپیما یا هلیکوپتر
ب – پردازش داده های بدست آمده با استفاده ازنرم افزارهای مربوطه و یا روشهای دیگر و تهیه نقشه های مغناطیسی مختلف مانند نقشه „ Image“ و پربندی و گرادیان قائم و ... .
ج – تغییر و تفسیر ناهنجاریهای مختلف مغناطیسی مشخص شده در این نقشه ها و ارتباط این ناهنجاری های مغناطیسی با کانی زایی در منطقه و همچنین ارتباط آنها با واحد های لیتولوژیکی منطقه .