تعيين حريم‌ حفاظت كيفي چاه‌هاي آب آشاميدني شهر ساری

مترجم‌هاي (1) نسخه اول كتاب Groundwater Hydrology (Todd, 1959) در مقدمه آن نوشته‌اند: ”آب، آب؛ دريايي از آب، نه يك قطره براي خوردن“. مدت‌ها پيش از اين؛ كه هنوز آب گرامي داشته مي‌شد و در فرهنگ‌هاي بومي هر منطقه نمادي از روشنايي بود و هم‌چنان نيز اين باور درست پابرجا هست، آشكارا و شايسته به ارزش آب شيرين و گوارا در مقابل آب‌هاي غير قابل آشاميدن اشاره كرده است. به دنبال خشك‌سالي، كمبود آب ايجاد مي‌شد اما به‌ندرت، كمتر كسي به آلوده كردن آب‌هاي سطحي و زيرزميني، چه خواسته و ناخواسته مي‌پرداخت. آب چشمه‌ها، رودخانه‌ها، نهر‌ها و جويبارها به مصرف اهالي آبادي‌هاي سكنا گزيده كنار آنها مي‌رسيد و يا تشنه‌كامان در سفر را سيراب مي‌كرد و هم غبار خستگي را از آنها مي‌زدود.