برای کمّی کردن عدم قطعیت در پیش‌بینی وضع هوا و صدور پیش‌بینی احتمالاتی دماهای کمینه و بیشینه روزانه، در این تحقیق از دو روش¬ آماری موسوم به آماره برونداد مدل (EMOS) و مدل میانگین¬گیری بیزی (BMA) برای برآورد تابع چگالی احتمال پیش¬بینی استفاده شده است. سامانه همادی در تحقیق حاضر، دو عضوی است که شامل پیش¬بینی¬های یک روزه تا پنج روزه دماهای کمینه و بیشینه روزانه برای ایستگاه¬های همدید مراکز استان¬های کشور در بازه زمانی از 10 نوامبر 2017 تا 31 مه 2018 با دو پیکربندی¬ مختلف مدل WRF است. نتایج بدست آمده از این روش¬ها، خطای بسیار کمتری نسبت به خروجی منفرد خام مدل دارد؛ به طوری که متوسط میزان بهبود جذر میانگین مربعات خطای پیش¬بینی قطعی دماهای بیشینه وکمینه EMOS نسبت به میانگین پیش-بینی خام دماهای بیشینه وکمینه به ترتیب %37 و %7 است. به طور کلی پیش بینی خام دمای کمینه، خطای کمتری نسبت به دمای بیشینه دارد اما بعد از پس-پردازش نتایج بهبود چندانی ندارد. میانگین بدست آمده برای توابع چگالی احتمال در مقایسه با میانگین اعضای سامانه همادی، دارای و میانگین قدرمطلق خطای کمتری است.