كانسارهای مس و پلی متال انارك كه در بخش شمالی استان اصفهان جای گرفته‌اند از دیر باز مورد بهره برداری بوده‌اند. كنده كاریهای بسیار قدیمی ( شدادی ) سرباره‌های ذوب پراكنده در پهنه كویر بزرگ ایران مركزی از كوهستان دم ( معدن مس و طلای شدادی قرقر) تا كوهستان دو شاخ ( معدن طلا و تنگستن و مس شدادی چاه پلنگ ) و آثار كوره‌های سنتی بجای مانده در سر معادن متروكه نشان دهنده قدمت بهره برداری از این كانسارها است. آنچه كه تاكنون حفظ شده تا آخرین دوره بهره برداری از این كانسارها به سال 1323 و پایان جنگ جهانی دوم بر می‌گردد یعنی زمانی كه آخرین فعالیتهای معدن كاری توسط كارشناسان آلمانی انجام گرفته است.
محصول استخراجی از این معادن به صورت‌های مختلف فرآوری و فلز آن استحصال می شده است. بخشی از كانسنگ‌های غنی به تهران ارسال و پاره‌ای دیگر به معادن اطراف همچون سبرز و باقرق كه كوره ذوب و كوره‌های كك پزی در آن مستقر بود حمل و پس از خردایش در كوره‌های ذوب فلز آن استحصال می‌گردیده و سپس محصول بدست آمده صادر می‌شده است. آثار كوره‌های ذوب سنتی و جاده‌های ارتباطی بین معادن كه معمولاٌ سنگ فرش شده بوده هنوز در ناحیه باقی است.