امروزه اكتشافات ژئوشيميائي بخشي از طيف وسيع روشهاي اكتشافات معدني محسوب مي شود كه داراي جايگاه ويژه اي در ارزيابي پتانسيلهاي اقتصادي هر منطقه است. در اكتشافات ژئوشيميائي سيستماتيك در مقياس 100.000 :1 طراحي محل نمونه ها بر مبناي شبكه آبراهه اي نقشه هاي 50.000 :1 صورت مي گيرد و تراكم نمونه ها بطور معمول 3 نمونه درهر كيلومترمربع از رخنمون سنگي منطقه مي باشد. در چنين مقياسي آنوماليهايي كه بدست مي آيد در حقيقت آن مقاديري است كه بالاتر از حد آستانه ناحيه اي بوده و بنابراين در نقشه هائي از قبيل نقشه هاي تخمين شبكه اي محدوده هاي آنومالي با وسعت بيشتري ظاهر مي شوند. بعلاوه بدليل اختلاف در ميزان تحرك و جابجائي عناصر مختلف احتمال ثبت پاراژنز عناصر مرتبط با يك كاني سازي خاص در اين مقياس كم شده و تنها آنومالي مربوط به متحرك ترين عنصر ثبت خواهد شد. به هر حال در صورتيكه آنومالي متحرك ترين عنصري كه جزو عناصر ردياب كاني سازي خاصي مي باشد ثبت گردد هدف اكتشاف ژئوشيميائي ناحيه اي حاصل شده است.